Fabulous 4 on tour 2018

Fabulous 4 on tour 2018

maandag 16 juni 2008

zondag 15 juni 2008

Ko de koala

Vaste medereiziger van onze familie is Ko. Geen vakantie zonder Ko. Het leek me daarom wel eens aardig onze meestal zwijgzame metgezel eens een diepte interview af te nemen. Het viel overigens niet mee om een fatsoenlijke foto van deze knaap te maken want het is een nogal beweeglijk type, als je snapt wat ik bedoel ;-)
Een laatste zweterige en plakkerige zwaai van ons allen en speciaal van Ko.
Tot in Nederland!

zaterdag 14 juni 2008

Chinese junk...

Vandaag, onze laatste volle vakantiedag, zijn we met een Chinese jonker de Imperial Cheng Ho genaamd, de imposante haven rondgevaren en hebben we een klein eilandje bezocht.
The Imperial Cheng Ho is de naam van een Chinese ontdekkingsreiziger uit 1405, waarvan de Chinezen zelfs beweren dat hij Amerika ver voor Columbus al ontdekt had. Deze boot is naar hem vernoemd en is een kopie van de boot waarmee Cheng Ho zijn reizen gemaakt zou hebben, een ‘junk’ dus ofwel een ‘jonker’. Het was heerlijk om Singapore, met al zijn grootse gebouwen, van een afstandje op het water te aanschouwen en hoewel de dag nogal donker begon met zwarte wolken, liet de zon niet lang op zich wachten.
Na een uurtje varen mochten we op het eilandje Kusu van boord en hebben we een wandeling gemaakt.
Er was een put vol met schildpadden en een tempel waarvan, volgens onze taxichauffeur, de goden niet van mensen die varkensvlees eten zouden houden en laat ik nou net vanochtend een plaatje bacon onder mijn ei gehad hebben ;-)
Diezelfde chauffeur was erg spraakzaam en brabbelde honderduit en vergat daardoor de juiste snelweg te nemen. Geen probleem, hij reed gewoon achteruit tot hij bij de juiste afslag was. Er werd zo hier en daar wel getoeterd maar men hield opvallend veel rekening met deze foutrijder. Volgens zijn eigen commentaar was het alleen maar erg als er politie in de buurt zou zijn. Hoe dan ook, ik vond het persoonlijk een heel avontuur en heb met samengeknepen billen en zwetende handen de reis vervolgd.
Zo was het overigens ook nog een heel avontuur om in de haven een taxi terug naar het hotel te krijgen. Er stond een lang rij wachtenden en er kwamen slechts sporadisch taxi’s voorbij. Na dertig minuten waren wij aan de beurt en zo kwam het allemaal dan toch nog goed.
Strakjes maken wij ons op om voor de laatste keer bij ons inmiddels favoriete Aziatische restaurant te gaan eten, waarvan wellicht morgen de laatste foto’s. We vertrekken hier morgen 21.30 uur locale tijd en komen dan Maandag heel vroeg in Nederland aan. Ik hoop dat we in aangenaam weer terugkomen want we hebben geen jassen meegenomen...

donderdag 12 juni 2008

Even lekker niets...

Zelfs geen blogje dus. Zo regenachtig het aan het begin was, des te zonniger is het hier nu, waarmee de temperaturen dus ook ongenadig stijgen. De familie vermaakt zich in de dierentuin en Macritchie reservoir en ik meen iets gehoord te hebben over de Wetlands. Ik houd me zeer gedeisd en vermaak me uitstekend hier aan de waterkant van het zwembad en uiteraard in de schaduw. ‘Recht op rust’ en bij gebrek aan hangmat doen de ligbedden ook uistekend dienst. Af en toe waait er een koel windje vanaf het water naar me toe en ik waan me in het paradijs. Hoewel dit hotel (Swiss Merchant Court) hartje centrum ligt, dringen er aan de kant van het zwembad bijna geen stadse geluiden door. De ligging van dit hotel is overigens perfect. Chinatown op loopafstand, net als enkele grote warenhuizen en alle leuke kleine restaurantjes liggen om de hoek.

Elke avond weer doen de ‘proppers’ hun uiterste best ons hun eettentje binnen te lokken. Wij wijten alle aandacht aan Chao Ya, de mensen hier zijn dol op kleine kinderen en iedereen wil haar maar aanraken, wonderlijk hoor maar de kleine meid geniet volop van alle aandacht. Overal waar wij verschijnen klinken aanlokkelijke aanbiedingen van ‘happy hour’ tot 20% discount.
‘s Avonds begin ik overigens wat meer te leven en wil ik wel een kleine trippel richting Chinatown maken. Gisteravond hebben we enkele prachtige houten schalen gekocht van Chinees lakwerk, werkelijk heel mooi.
Ook moest ik even heel erg slikken toen een verkoopster mij voor de moeder van Maxim aanzag, ok ik ben een tikkie ouder en hij heeft een zeer jeugdige uitstraling maar ik zijn moeder?! Maxim moest er erg om lachen daar dezelfde verkoopster hetzelfde een dag eerder had gezegd tegen zijn zus en zij is negen jaar jonger dan Maxim. Pffff, een warm vochtige maar bovenal luie zwaai uit Singapore ;-)

woensdag 11 juni 2008

Sun Tec City...


Vandaag waren de twee Martha’s (mijn schoonmoeder heet ook zo ;-) op een missie. Wij worden namelijk geen van tweeën gehinderd door enig richtinggevoel maar kunnen heel goed een taxi bestellen. Dus daar gingen de Martha’s, op naar SunTEC city, het shopping paradijs waar mijn oudste zus zo over roemde, voor wie ik enkele flacons naar rain forrest ruikende luchtverfrissers moest meenemen. Tijdens de taxirit sloeg de twijfel al toe toen de chauffeur het had over meerdere ‘towers’ ik geloof dat hij het had over 5 verschillende towers.
Het werd dus helaas een ‘Mission Impossible’, ik kan niet anders zeggen dat we onze stinkende best hebben gedaan. We hebben de megagrote Mall anderhalve keer doorkruist en de vellen van de voeten gelopen doch het gezochte niet kunnen vinden. Sorry zus...


Wat we wel hebben gevonden is deze merkwaardige fontein die druppels naar beneden en boven laat stromen. Misschien is het optisch bedrog maar wij hebben met eigen ogen mogen aanschouwen dat de druppels omhoog liepen. Ik heb het nog even op film vastgelegd maar das misschien niet zo duidelijk, maar goed aanschouw!



Verder had ik gisteravond nog een persoonlijke horror ervaring. Bij de Japanse supermarkt een zakje (hoe kan het anders) Japanse mix aangeschaft. Op de hotelkamer aangekomen dacht ik deze lekker bij een spannende film weg te kunnen snoepen. Dat lukte ook aardig maar ik kwam wel af en toe harde lange stengels tegen die ik niet zo lekker vond. Toen er toch wel heel veel van die viezerds in het zakje zaten, heb ik het grote licht even aangeknipt (ach ja je wordt een dagje ouder en hebt gewoon wat meer licht nodig om iets goed te kunnen zien). Tot mijn grote afgrijzen zitten er hele gedroogde vissen in. Vinden jullie ze ook niet verdacht veel lijken op de docter fish visjes? Brrrr, het blijven rare jongens die Japanners...

dinsdag 10 juni 2008

Pulau Ubin...


Vandaag zijn we met ons allen naar een klein eilandje (Pulau Ubin) voor de kust van Singapore gevaren met een eveneens zeer klein bootje. Ik vind het altijd zeer aangenaam vertoeven op het water, zeker met deze tropische temperaturen. Na een klein half uur werd de achterkant van de boot tegen de kade aangevaren en gaf de kapitein vol gas terwijl hij ons met handen en voeten te kennen gaf dat we nu toch echt de boot dienden te verlaten. Dat ging niet echt gemakkelijk daar er ook flink wat deining was maar het is ons allen gelukt om zonder te vallen de veilige wal te bereiken, dat we het verder deze trip niet droog konden houden lag niet zozeer aan het zeewater maar meer aan de hoge omgevingstemperatuur.

Het halen van adem en gewoon ‘zijn’ is al voldoende om je het zweet te laten uitbreken. In deze streken doe je alles vele tandjes lager.Pulau Ubin is zoveel mogelijk in oude staat gehouden om ons toeristen te laten zien hoe hier vroeger geleefd werd. Ik vond het er erg armoedig uitzien afgezien van de vele moderne fietsen die je voor slechts 2 dollar kunt huren om het eiland te verkennen. Marco en Rebecca leek het wel wat om te gaan fietsen, terwijl de rest koos voor een wandeling, trok ik mijn eigen plan. Ik heb vorig jaar al een junglewalk gemaakt en bedacht dat een leuke kleine trippel mooi genoeg zou zijn om daarna in de koelte van wat schaduw aan de kust in de zeewind, met boek en MP3speler de terugkeer van de anderen af te wachten.

Geen slechte keuze, al zeg ik het zelf daar de anderen letterlijk na verloop van enkele uren weer binnen kwamen druppelen. Er was van alles gespot, van apen tot lizzards en van mega spinnen tot mooie vlinders.
Bij terugkomst in het hotel bleek mijn schoonmoeder een megablaar te hebben ontwikkelt, niet onder maar bovenop haar voet. Nu ben ik best wel wat gewend met Maxim‘s voeten na blaartrekkende dagmarsen in Australië, maar zo-een als mijn schoonmoeder geproduceerd had, heb ik nog nooit mogen aanschouwen en deed me onmiddellijk terugdenken aan de verschrikkelijke afbeeldingen van aandoeningen op de pakjes sigaretten hier.
Misschien moet ze morgen maar even bij Doctor Fish langs ;-)

maandag 9 juni 2008

Hello sunshine...

Vanochtend werden Maxim en ik wreed gewekt uit onze slaap door een aanhoudend irritant getringel. Nogal versuft kijk ik op de wekker en probeer ik deze uit te zetten. Het gebel houdt echter aan en als ik op de klok kijk zie ik dat we ons verslapen hebben het is ruimschoots over achten en ik zie een stralende blauwe lucht. Langzaam besef ik dat het de hoteldeurbel is en schiet ik in ochtendjas naar de deur waar ik een breed lachende zwager en een nieuwsgierige Chao Ya aantref. Ach dat ontbijtje loopt niet weg hoor, Maxim en ik schuiven gewoon een klein half uur later aan.

Het belooft een heerlijke dag te worden en als er plannen gemaakt worden om naar de jungle te vertrekken, besluit ik deze dag bij het prachtige hotelzwembad door te brengen met het boekje ‘Fasten your seatbelt!‘ waar medeblogster Esther alias Webble een zeer hilarische bijdrage aan heeft geleverd. Een ware aanrader om te lezen!
Tegen één uur wordt het steeds drukker bij het zwembad en besluit ik de kuierlatten richting Chinatown te nemen om te kijken of ik terecht kan voor het betere hand- en voetenwerk, wat daar uiteraard prima lukt en ik plak er nog een heerlijke gezichtsbehandeling aan vast. Als nieuw wandel ik rond vier uur de warme straat weer op alwaar ik een mooie naamstempel voor mezelf laat maken.


Teruggekomen in het hotel hoor ik dat de familie, in plaats van de jungletocht, per kabelbaan naar Sentosa zijn gegaan voor wat vermaak aan het mooie strand met palmbomen. Maxim en Marco hebben zich aldaar met ware doodsverachting per skelter van een locale heuvel gestort. Ik vermoed dat ze een overdosis Formule één hebben gehad, en het blijven boys natuurlijk ;-)

Ik had overigens ook nog even een benauwd moment vanmiddag in de beautysalon toen ik in een (voor kleine Aziatische mensen gebouwde) mechanische massagestoel werd geprakt, die je hele lijf omsloot. Als grote Hollandsche meid vulde ik de stoel volkomen en snakte gewoon naar adem toen de rollers om me heen naar binnen kwamen om te masseren. Het was me al eerder opgevallen dat de Aziaten van een stevige hand houden maar deze stoel had meer weg van een pijnbank. Gelukkig werd ik gauw ontzet en overeind geholpen en kreeg daarna een heerlijke handmatige schouder- en hoofdmassage.
Eind goed al goed dus.

zondag 8 juni 2008

Weer in de war...


De maanden mei en juni zouden in Singapore de droogste moeten zijn. Ik heb net even naar de weersvooruitzichten van de komende dagen gekeken en die zien er zeer imposant uit met dubbele donkere donderwolken met bliksem, niet bepaald het type weer wat we hier dus zouden mogen verwachten qua tijd van het jaar. Maxim en ik zijn hier al enkele malen geweest en weten hoe prachtig de natuur er hier uitziet en willen de rest van de familie hier graag van mee laten genieten. Zoals het er echter nu uitziet zullen we weinig van dit alles zien, al komt dat alleen al door de laaghangende grijze bewolking.
Maar goed, klagen heeft geen zin en zoals gewoonlijk ‘hep elk nadeel toch ook weer een voordeel’ want dit weertype maakt dat het er niet zo warm is en de luchtvochtigheid van 89% maakt dat mijn haar spontaan in de krul schiet.
Op de foto één van de heilige koeien die het dak van de Sri Mariamman tempel sieren.


Vandaag gaan we allemaal apart op stap. Rebecca, Marco en Chao Ya gaan naar Orchard Road, ik ga naar Chinatown voor een nieuw troetelarrangement terwijl Maxim en zijn ouders toch nog een dappere poging ondernemen om de Botanische tuinen te bezoeken. Vanavond gaan we gezellig met elkaar eten ergens aan het water. Wel hebben we besloten eerder te gaan eten daar Chao Ya nog een beetje last van jetlag heeft en Marco en Rebecca tot in de vroege uurtjes door haar geëntertaind worden.


Ze hebben hier trouwens de meest afgrijselijke foto’s op de pakjes sigaretten geplaatst. Ik heb geen idee of het afschrikwekkend genoeg werkt, maar als de foto's t 'm niet doen, dan de prijs toch wel. Voor zij die een sterke maag hebben en nieuwsgierig zijn kunnen op de foto klikken ter vergroting en ‘ter leringh ende vermaeck‘ natuurlijk.





Ook altijd weer bijzonder de grote potten met onduidelijke planten- en/of dierenonderdelen die bij de Chinese winkels op de toonbanken staan. Het lijkt mij toe dat een moderne heks hier gemakkelijk haar ingrediënten voor de brouwsels kan aanschaffen, van gedroogde rattenpoot tot gemarineerde hagedissenstaart, alles is verkrijgbaar. ..

zaterdag 7 juni 2008

Ietwat vochtig begin...



Ik had al eerder melding gemaakt van het slechte weer in Singapore, maar wat wij vandaag over ons heen gestort kregen sloeg werkelijk alles, een wolkbreuk was er niets bij. Niet dat wij ons hierdoor hebben laten hinderen, nee wij bikkels uit Nederland zijn wel wat gewend, dus stapten we dapper door. Gezien de verder nogal tropische temperaturen hadden we niet zoveel om het lijf en in natte toestand heeft textiel ook nog de neiging niets-verhullend rond het lichaam te gaan plakken. Uiteraard hiervan geen foto’s, dit is een net blog ;-)

In plaats van een 'miss wet Tshirt' een foto van een trap die ook voor waterval had kunnen doorgaan (gna gna)
Na dit vochtige begin van de dag heb ik besloten mijn lijf te laten vertroetelen bij één van de vele beautysalons die Singapore rijk is, de overige leden hebben hun heil gezocht in een grote shoppingmall. Wat je ook zoekt Singapore heeft het wel en stukken goedkoper ;-)

vrijdag 6 juni 2008

Batman in Singapore...

Vers van de Singaporese pers het volgende bericht.
Bij de douane op het vliegveld vraagt de beambte aan de reiziger: “wat is uw naam?”
“Batman”, wordt er geantwoord. De douaneambtenaar zucht en zegt: “u bent zeker de leukste thuis. Wat is uw achternaam?”
“Superman” antwoordt de reiziger waarop deze door de ijlings opgeroepen politie, in de boeien geslagen wordt en afgevoerd.
Ja, met die Singaporese overheidsbekleders in uniform valt niet te spotten.
Gelukkig was het misverstand gauw opgelost ;-)
Sommige ouders zou je toch...

donderdag 5 juni 2008

Fly away...



Nou alles is gepakt en we hebben uitgebreid afscheid genomen van de poezebeesten. Het avontuur kan weer beginnen. We hebben de koffers bij de familie gedropt, zij gaan met de auto naar Schiphol, en wij gaan lekker relaxt met de trein, we kunnen tenslotte nog lang genoeg opgevouwen zitten ;-).
Het is de eerste keer dat we rechtstreeks op Singapore vliegen zonder overstap en Maxim schat in dat het zo'n 12 uur zal duren. Mij maakt de reisduur niet uit, geef mij een glas wijn, een MP3-speler en een nekkussentje en ik ben vertrokken.
Een luie groet alvast ;-)

woensdag 4 juni 2008

Nog even en het is zover...


Onze lang geplande vakantie met de hele familie kan beginnen en we hebben er allemaal ´zin an. Het lijkt wel of de katten ons aanstaande vertrek begint op te vallen want ze zijn liever en aanhankelijker dan ooit tevoren. Als ik het portier van de auto opendoe, zit Foster al in de auto, alsof hij wil zeggen hem niet achter te laten.
Ik kroel ´m nog maar even achter zijn koppie en fluister in zijn oor dat ie lekker de komende weken het rijk alleen heeft en dat ie op elke stoel ongestoord mag plaatsnemen, net als het aanrecht, de koelkast en natuurlijk de keukentafel. Het lijkt alsof ie me begrijpt want ik hoor een klagelijke miauw alsof ie wil zeggen dat er niets aan is om kattenkwaad uit te halen als er niet gekeken en gecorrigeerd wordt.
Hoe dan ook, we laten ze in goede handen achter bij de buuf en co. Ze zullen niets te kort komen en kunnen gewoon lekker in hun eigen huis blijven.
Als je op de wereldkaart klikt kun je zien waar we gaan verblijven en vanaf zaterdag verwacht ik de eerste indrukken te kunnen bloggen. Ik verneem trouwens net dat het slecht weer is, met veel onweer en regen maar wellicht komt dat de frissigheid wel ten goede :-)